Գյուստավ Քան (ֆր.՝ Gustave Kahn, դեկտեմբերի 21, 1859(1859-12-21)[1][2][3][…], Մեց[4] - սեպտեմբերի 5, 1936(1936-09-05)[5][1], Փարիզ, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի գրող, արվեստաբան։ Ֆրանսիական սիմվոլիզմի ներկայացուցիչներից։ 1886 թվականին Ժ․ Մորեասի և Պ․ Ադանի հետ հիմնել է «Լը սիմվոլիստ» հանդեսը։ Գրել է պոեմներ, վեպեր։ Քանը ֆրանսիական գրականության մեջ ազատ ոտանավորով գրող առաջին հեղինակներից է («Քոչող պալատները», 1887, ժողովածու)։ Իր գեղագիտական հայացքները ձևակերպել է «Առաջին պոեմները» (1897) ժողովածուի առաջաբանում։ Զարգացնելով Պ․ Վեռլենի «Ամենից առաջ երաժշտությունը» գաղափարը՝ խախտել է տաղաչափության ավանդական համակարգերը և ուշադրություն դարձրել, գլխավորապես, բաղաձայնույթներով ու համահնչյունությամբ հարուստ բանաստեղծության ռիթմիկ ներդաշնակությանը։ Քանը եղել է արձանագործության և նկարչության Փարիզի նշանավոր քննադատներից մեկը։ Հրատարակել է «Սիմվոլիստները և դեկադենտները» (1902), «Ռոդեն» (1906), «Ֆրագոնար» (1907), «Շարլ Բոդլեր» (1928) և այլ գործեր։ Քանն ընդարձակ ուսումնասիրություն է նվիրել Էդ. Շահինին, տպագրել է հոդվածներ Ա․ Բաբայան Քարբոնելի, Շ․ Ադամյանի և ուրիշ հայ նկարիչների մասին, գրել է Հ․ Գյուրջյանի, Մ․Քեպապճյանի ցուցահանդեսների կատալոգների առաջաբանները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։