Կաբո Վերդեի տնտեսությունը թերզարգացած է։ Պարենային ապրանքների մոտավորապես 82%-ը ներմուծվում է։ Ձկնորսական ներուժը հիմնականում օմար և թունա բացարձակապես չի օգտագործվում։ Տնտեսական բարեփոխումներն ուղղված են մասնավոր հատվածի զարգացմանը և օտարերկրյա ներդրումների ներգրավմանը։ Տնտեսության ապագան կախված է զբոսաշրջության ծառայություններից, տրանսֆերտներից և կառավարության տնտեսական զարգացման ծրագրից[1]։
2007 թվականի հաշվարկներով հանրապետությունում կար մոտ 196 հազար աշխատող։ Գործազրկության մակարդակը 2014 թվականին կազմել է 12%։
Բնակչության մոտ 50%-ը զբաղված է գյուղատնտեսությամբ։ Մշակվող հողերը զբաղեցնում են երկրի տարածքի 10%-ը, որտեղ աճեցվում են արքայախնձոր, բանան, հատիկաընդեղեն, կաղամբ, կարտոֆիլ, կասավա, եգիպտացորեն, մանգո, կոկա ընկույզ, սուրճ, տզկանեփ, շաքարեղեգ և լոլիկ։ Գործում է նաև անասնաբուծություն (անասուններ, ոչխարներ, էշեր և խոզեր).
Գյուղատնտեսության զարգացմանը խոչընդոտում են հաճախակի երաշտները։ Բնակչությանը քաղցրահամ ջրով ապահովելու համար երկրի բոլոր կղզիներում կան ծովի ջրի աղազերծման կայաններ։
Ձկնորսությունը թույլ է զարգացած։ 1990 թվականից ԵՄ երկրների ձկնորսները թունա են որսում Կաբո Վերդեի ջրերում։
Արդյունաբերությունը թույլ է զարգացած։ Գործում են ձկան պահածոների գործարաններ, հագուստի և կոշիկի գործարաններ, հեծանիվների և մոտոցիկլետների հավաքման գործարաններ, դեկորատիվ քարերի մշակման գործարաններ, շինանյութերի գործարան, նավաշինարան, գարեջրի գործարան։
Արդյունահանվում է նաև աղ և պոզոլան, որն օգտագործվում է ցեմենտի արտադրության համար։