Անհավասարությունը հայտնի է Սեդրակյանի անհավասարություն, Էնգըլի տեսք և Տիտուի լեմմա անուններով՝ համապատասխանաբար ըստ Նաիրի Սեդրակյանի 1997 թվականի «Մի անհավասարության կիրառության մասին» հոդվածի[1], Արթուր Էնգըլի 1998 թվականի «Խնդիրներ լուծելու ռազմավարություններ» և Տիտու Անդրեեսկուի 2003 թվականի «Մաթեմատիկական օլիմպիական գանձեր» գրքերի։ Անհավասարությունն ուղիղ հետևանք է Կոշի-Բունյակովսկու անհավասարության։ Այդուհանդերձ, իր հոդվածում Սեդրակյանը նկատել է, որ անհավասարության այս գրելաձևն ունի խիստ օգտակար նոր կիրառություններ, և ցույց է տվել բազմաթիվ օրինակներ, թե ինչպես այն կարող է օգտագործվել տարատեսակ անհավասարություններ ապացուցելու համար։ «Հանրահաշվական անհավասարություններ» գրքում Սեդրակյանը տալիս է այս անհավասարության մի քանի ընդհանրացում[2]։
Կամայական
իրական և
դրական թվերի համար՝
։
Օրինակ 1․ Նեսբիթի անհավասարություն․
Եթե
-ն դրական թվեր են, ապա
։
Օրինակ 2. Միջազգային մաթեմատիկական օլիմպիադա (IMO) 1995.
Եթե
-ն դրական թվեր են, և
, ապա
։
Օրինակ 3․
Եթե
-ն դրական թվեր են, ապա
։
Օրինակ 4․
Եթե
-ն դրական թվեր են, ապա
։
Օրինակ 1․
Ունենք, որ
։
Օրինակ 2․
Ունենք, որ
։
Օրինակ 3․
Ունենք, որ
։
Օրինակ 4․
Ունենք, որ
։