Novae Terrae հիմնադրամ
| Ստեղծում | 2005 | |
|---|---|---|
| Հիմնադիր | Լուկա Վոլոնտե | |
| Երկիր | Իտալիա | |
| Գլխամասի վայր | Սարոնո | |
Novae Terrae հիմնադրամ (անգլ.՝ Novae Terrae Foundation, Fondazione Novae Terrae), ստեղծվել է 2005 թվականին Սարոնոյում Լուկա Վոլոնտեի կողմից։ 2012 թվականին այն սկսեց ծառայել որպես ադրբեջանական լվացքատան մաս և ռուս-ադրբեջանական աղբյուրներից 2,39 միլիոն եվրո հատկացրեց արշավներին, որոնք հիմնականում կազմակերպվել էին աջակողմյան կրոնական կազմակերպությունների կողմից՝ ընդդեմ աբորտի, ամուսնալուծության, ենթադրյալ «գենդերային գաղափարախոսության» և ԼԳԲՏ իրավունքների, այդ թվում՝ միասեռ ամուսնությունների, որդեգրման և փոխնակ մայրության[1][2][3][4]։
2015 թվականին Novae Terrae հիմնադրամի շտաբ-բնակարանը խուզարկվել է փողերի լվացման մեջ Վոլոնտեի նկատմամբ հետաքննության շրջանակներում։ 2021 թվականի հունվարին Վոլոնտեն դատապարտվել է չորս տարվա ազատազրկման՝ Ադրբեջանի պաշտոնյաներից կաշառք ստանալու համար՝ Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի (ԵԽԽՎ) անդամի իր դիրքն օգտագործելով՝ Ադրբեջանի կողմից մարդու իրավունքների խախտումների վերաբերյալ քննադատությունը խլացնելու համար։ Ստացված 2,39 միլիոն եվրոյից միայն 500 հազար եվրոյի չափով վճարումները դատարանի կողմից ճանաչվեցին որպես կաշառք[3][5][6]։
Ֆինանսավորում և հետաքննություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եվրոպացի պատգամավորների կողմից տարբեր հետազոտողների հանձնարարվել է ուսումնասիրել ադրբեջանական «լվացքատունը»։ Հետազոտողները կապեր գտան ազգայնական արշավների և հակաԼԳԲՏ, աբորտների և ամուսնալուծությունների դեմ լոբբիստների հետ նրանց կապերի միջև, բոլոր հետաքննությունները պարզել են, որ Novae Terrae-ն մեծ դերակատարում ունի[1][2]։
2015 թվականի փետրվարին Novae Terrae հիմնադրամը խուզարկվել է Միլանի դատախազության կողմից՝ Վոլոնտեի նկատմամբ հարկային իրավախախտումների հետաքննության շրջանակներում։ Դատախազները պարզել են, որ հարկային հաշիվներից գումարներ են հոսել Վոլոնտեի հաշիվներին, ներառյալ Novae Terrae-ն, որը ստացել է 1,89 միլիոն եվրո՝ 105 հազար եվրոյի չափով 18 վճարումներից յուրաքանչյուրը 2013-ի հուլիսից մինչև 2014-ի դեկտեմբերն ընկած ժամանակահատվածում երկու շոտլանդական ընկերություններից, որոնց հետևում կանգնած է Էլխան Սուլեյմանովը։ Այլ վճարումներ են կատարվել մի ընկերություն, որը բացառապես պատկանում է Վոլոնտեի կնոջը։ Ընդհանուր առմամբ, նա Novae Terrae-ի միջոցով ստացել է 2,39 միլիոն եվրո Ադրբեջանի պաշտոնյաներից, որպեսզի Վոլոնտեն, Եվրոպայի խորհրդում ծառայելու ընթացքում, ձախողի գերմանացի պատգամավոր Քրիստոֆ Շտրասերի զեկույցը ադրբեջանական բանտերում խոշտանգումների և անմարդկային վերաբերմունքի մասին։ 2021 թվականի հունվարին Վոլոնտեն միջազգային կոռուպցիայի համար դատապարտվել է չորս տարվա ազատազրկման՝ ադրբեջանցի մեղադրյալներ Էլխան Սուլեյմանովի և Մուսլում Մամեդովի հետ միասին։ Միլանի դատարանը որպես հանցագործության մաս ճանաչեց երեք կաշառք 500,000 եվրո ընդհանուր գումարի չափով, և մեղադրյալներին արդարացրեց գումարի մնացած մասով[5][6][7][8][9][10]։
2015-2017 թվականները Novae Terrae-ն շարունակել է բաշխել ավելի քան 560 հազար եվրո, որը հավաքագրվել է նախկինում ռուս-ադրբեջանական փողերով գնված բանկային պարտատոմսերը դրամի վերածելու միջոցով[6]։ Հետաքննություններից հետո Novae Terrae-ն սկսեց ֆինանսավորում ստանալ կաթոլիկ առաջնորդների և ձեռնարկատերերի միջոցով։ Հետաքննության ամիսներին նա CitizenGo-ի իսպանացիներից ստացել է 20 հազար եվրո, նույնքան՝ Հունգարիայից, 5 հազարը՝ Վատիկանի պետական քարտուղարությունից, 5,7 հազարը՝ «ProVita» ծայրահեղ աջ կաթոլիկ ասոցիացիայի նախագահ Անտոնիո Բրանդիից։ Նրանք նաև գումար են ստացել Ամուսնույան Աազգային կազմակերպությունից[1]։ Պատրիկ Դոմինիտ Սլիմը ուղարկեց 66 հազար եվրո՝ դրամական չորս փոխանցումներով, իսկ Քրիստոֆ Շյոնբորնը 15 հազար եվրո ներդրեց Novae Terrae-ին՝ «Մարդկային արժանապատվության գլոբալ ինդեքս» ստեղծելու հետազոտությունները ֆինանսավորելու համար[1][6]։
Անդամներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Novae Terrae հիմնադրամը ստեղծվել է 2005 թվականին Սարոնոյում Քրիստոնեա-դեմոկրատ Լուկա Վոլոնտեի կողմից (Union of the Centre լիբերալ քաղաքական կուսակցության նախկին անդամ 1963-2013 թվականներին)։ 2016-2019 թվականները Վոլոնտեն եղել է Dignitatis Humanae ինստիտուտի նախագահը, և ներկայումս ծառայում է խորհրդում, սա միջնորդագրի հարթակ է, որը ստեղծվել է ծայրահեղ աջ Hazte Oír խմբի կողմից[1][2][4][11][12]։ Մթեո Կատանեոն Novae Terrae-ի համակարգողն էր 2013 թվականին:Կատանեոն նաև եղել է Hazte Oír-ի և CitizenGo-ի դրամահավաքի ղեկավարը[8][11][13]։
2015 թվականին հետաքննության ընթացքում Վոլոնտեն նախագահի պաշտոնը թողեց Էմանուելե Ֆուսիին։ Մասիմիլիանո Կոդորոն, որը խորհրդի անդամ էր 10 տարի, լքեց կազմակերպությունը և նրան փոխարինեց Սիմոնե Պիլոնը, որը հրաժարվեց ամբիոնից L'Espresso-ի առաջին հետաքննական հոդվածից հետո[1][6]։ Հիմնադրամը գրանցեց նոր կանոնադրություն 2019 թվականի հունվարին, երբ նախագահ Էմանուելե Ֆուսին, Լուկա Վոլոնտեն, չնայած հետաքննության տակ էր, Ջանֆրանկո Ամատոն (Նովա Սիվիլիթասի հիմնադիր և The People of Family կուսակցության առաջնորդ, որը 2018 թվականի Իտալիայի ընտրություններում մասնակցեց նախընտրական քարոզարշավին, բացառապես կենտրոնացած ավանդական ընտանիքի վրա և ԼԳԲՏ իրավունքների դեմ), Ֆլավիո Ֆելիսեն, Ջուզեպպե Զոլան և Նիկոլա Աբալսամոն ներկայացան որպես հիմնադիր անդամներ[2][5][6][14]։
Ընտանիքների համաշխարհային կոնգրես[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Novae Terrae-ն առաջատար դիրք է զբաղեցնում Ընտանիքների համաշխարհային կոնգրեսում[1]։ 2014 թվականին Ռուսաստանում պետք է անցկացվեր Ընտանիքների համաշխարհային կոնգրեսը, որին պետք է մասնակցեր Վոլոնտեն։ Միջոցառումը չեղարկվել է Ղրիմ ներխուժումից հետո Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցների պատճառով։ Զուգահեռ և ոչ պաշտոնական համագումար կազմակերպվեց «Բազմազավակ ընտանիքներ՝ մարդկության ապագան» խորագրով[15]։ Լուկա Վոլոնտեն լուսանկարվել է 2015 թվականին ԱՄՆ Սոլթ Լեյք Սիթիում կայացած Ընտանիքների համաշխարհային կոնգրեսում։ Լուսանկարը հայտնվել է Novae Terrae-ի գլխավոր էջում[5]։ 2016 թվականին Վոլոնտեն, ելույթ ունենալով Novae Terrae-ի համար Ընտանիքների համաշխարհային կոնգրեսում, խոսեց միասեռ ամուսնությունների դեմ[16]։ 2019 թվականին Novae Terrae-ն, ProVita-ն և Generazione Famiglia-ն Ընտանիքների համաշխարհային կոնգրեսը հրավիրեցին Վերոնա։ Novae Terrae-ն ֆինանսավորել էր ներկա գրեթե բոլոր կազմակերպությունները՝ Սաթերլենդի ինստիտուտը, CitizenGo-ն, Ընտանիքի օրվա նախկին կազմակերպիչ Ջանֆրանկո Ամատոն, Դոն Ֆորտունատո դի Նոտոն և Մեծ ընտանիքների կազմակերպությունների եվրոպական ֆեդերացիան[1][6]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Biondani, Paolo; Sironi, Francesca (2018 թ․ նոյեմբերի 16). «Rain of rubles to Catholicists». L'Espresso (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Mastrillo, Orlando (2019 թ․ հոկտեմբերի 29). «Luca Volontè's Novae Terrae foundation at the center of the Lega-Russia intrigues». Varese News (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ 3,0 3,1 Norris, Sian (2021 թ․ հունիսի 21). «The Money Men Behind CitizenGO's Anti-Rights Agenda». Byline Times (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Rivera, Ellen (2019 թ․ հոկտեմբեր). Unraveling the Anti-Choice Supergroup Agenda Europe in Spain. A case study of CitizenGo and HazteOir (PDF) (Report). Vol. Transnational History of the Far Right Series. Institute for European, Russian, and Eurasian Studies - George Washington University.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Gatti, Fabrizio (2021 թ․ մարտի 1). «Luca Attanasio, l'imprenditore-amico e quel tragico equivoco che potrebbe aver provocato l'attacco al convoglio Onu». L'Espresso (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Biondani, Paolo; Sironi, Francesca (2019 թ․ մարտի 28). «Exclusive: this is how Russia floods the Verona congress with money». L'Espresso (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ Harding, Luke; Barr, Caelainn; Nagapetyants, Dina (2017 թ․ սեպտեմբերի 5). «Azerbaiyán montó una trama de blanqueo de capitales y sobornos de 2.500 millones de euros en Europa». El Diario (Spain) (իսպաներեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ 8,0 8,1 Colomé, Jordi Pérez (2017 թ․ սեպտեմբերի 5). «La conexión rusa de Hazte Oír». El País (իսպաներեն). ISSN 1134-6582. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ Barigazzi, Jacopo (2017 թ․ փետրվարի 16). «Allegations of dodgy deals rock Council of Europe». Politico (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ DeVito, Luke (2021 թ․ հունվարի 11). «Tangenti dall'Azerbaijan, quattro anni all'ex deputato Udc Volontè». La Repubblica (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ 11,0 11,1 Suchanow, Klementyna (2018 թ․ հուլիսի 17). «Religious radicals are practicing in Poland». Polityka (լեհերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ Norris, Sian (2021 թ․ մայիսի 11). «Who is Behind Spain's Anti-Rights Movement?». Byline Times (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ Provost, Claire; Ramsay, Adam; UK, OpenDemocracy (2019 թ․ ապրիլի 30). «Who finances the European far right». Internazionale (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ «The president of Novae Terrae Emanuele Fusi is the victim of a case of homonymy». Varese News (իտալերեն). 2019 թ․ նոյեմբերի 4. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ Guerra, Jennifer (2019 թ․ փետրվարի 28). «The congress against "working women" and LGBTQ+ rights is in Italy. With government sponsorship». The Vision (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.
- ↑ Ellena, Monica (2016 թ․ մայիսի 19). «Georgia, homophobia takes center stage». Osservatorio Balcani e Caucaso (իտալերեն). Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 6-ին.