- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Վարդանյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
|
---|
![](//chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/Fcbiel_2006_3.jpg/250px-Fcbiel_2006_3.jpg) |
Անձնական տվյալներ |
---|
Ամբողջական անուն |
Հարություն Տիգրանի Վարդանյան |
---|
Ազգությունը |
Հայ |
---|
Քաղաքացիությունը |
ԽՍՀՄ
Հայաստան |
---|
Ծննդյան ամսաթիվ |
դեկտեմբերի 5, 1970 (53 տարեկան) |
---|
Ծննդավայր |
Գյումրի, Հայաստան |
---|
Հասակ |
183 սմ |
---|
Քաշ |
85 կգ |
---|
Դիրք |
կենտրոնական պաշտպան |
---|
Ակումբային տեղեկություններ |
---|
Ներկա ակումբ |
Ավարտել է կարիերան |
---|
|
Մասնագիտական կարիերա* |
---|
Տարի |
Ակումբ |
Խաղ |
(Գոլ) |
---|
1988-1989
|
Լոռի
|
18 (1)
|
1989-1997
|
/ Շիրակ
|
225 (56)
|
1998
|
Լոզաննա սպորտ
|
7 (0)
|
1999-2000
|
Ֆորտունա (Քյոլն)
|
33 (1)
|
2000-2003
|
Յանգ Բոյս
|
98 (4)[1]
|
2003-2004
|
Սերվետտ
|
28 (0)
|
2004-2006
|
Արաու
|
37 (0)
|
2006-2007
|
Բիլ Բենն
|
15 (5)
|
1988-2007
|
Ընդհանուր
|
461 (67)
|
|
Ազգային հավաքական |
---|
|
|
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը: |
Հարություն Տիգրանի Վարդանյան (դեկտեմբերի 5, 1970(1970-12-05)[2][3], Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ֆուտբոլիստ։ Խաղացել է հայկական, շվեյցարական և գերմանական ֆուտբոլային ակումբներում։
Եղել է Հայաստանի հավաքականի ավագը։ Եղել է ունիվերսալ պաշտպան (խաղացել է պաշտպանության բոլոր դիրքերում)։ Կարողացել է մեկ փոխանցմամբ խաղացողին դուրս բերել հարվածային դիրք։ Չի կարողացել արագությամբ կանգնեցնել հակառակորդի հարձակվողին, սակայն փոխարենը իր փորձառության շնորհիվ կարողացել է ընտրել ճիշտ դիրք և հասնել հաջողություն։
Հարություն Վարդանյանը ծնվել է Գյումրիում, սակայն կարիերան սկսել է Վանաձոր քաղաքի «Լոռի» ակումբում։ 1989 թվականին Վարդանյանը վերադարձել է Գյումրի, որտեղ հանդես է եկել տեղի «Շիրակի» կազմում։ Այդ ակումբի կազմում նա ամենաշատն է մրցաշրջաններ անցկացրել, անցկացրել խաղեր։ «Շիրակի» կազմում Վարդանյանը եղել է պետության առաջնության հաղթող, նաև 1997 թվականին ճանաչվել է Հայաստանի լավագույն ֆուտբոլիստը։ Այդ մրցաշրջանը նրա համար վերջինն է եղել ակումբի կազմում, որտեղ հանդես է եկել 9 տարեկանից։ Այդ տարի վարձավճարով հանդես է գալիս Լոզաննա սպորտ ակումբում, որից էլ տեղափոխվել է Քյոլն, և հանդես է եկել «Ֆորտունայի» կազմում։ Այդտեղ անցկացրել է 2 մրցաշրջան, իսկ հետո կրկին վերադարձել է Շվեյցարիա, և հանդես եկել «Յանգ Բոյսի» կազմում։
2003 թվականին տեղափոխվել է «Սերվետտ»։ «Կարմիրների» կազմում Վարդանյանը դարձել է Շվեյցարիայի 2003-2004 մրցաշրջանի բրոնզե մեդալակիր։ Դա Վարդանյանի միակ հաջողությունն է եղել, որտեղ հանդես է եկել 10 տարի։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո տեղափոխվել է Արայ, որտեղ շարունակել է հանդես գալ տեղի «Արայ» ակումբի կազմում։ 2005 թվականի մրցաշրջանի սկզբում Վարդանյանը Սեուլի դեմ խաղում վնասվածք է ստանում, և խաղադաշտից դուրս է մնում կես տարի[4]։ 2006 թվականին տեղափոխվել է «Բիլ Բենն» ֆուտբոլային ակումբ, որտեղ էլ ավարտել է իր կարիերան։ Ամբողջությամբ նա անցկացրել է 524 հանդիպում և խփել է 68 գոլ։
Առաջին խաղը հավաքականի կազմում անցկացրել է 1994 թվականի մայիսի 15-ին, ԱՄՆ-ի դեմ արտագնա խաղում (դա Հայաստանի հավաքականի երկրորդ խաղն էր իր պատմության մեջ)[5][6]։ Հավաքականի կազմում իր միակ գոլը Վարդանյանը խփել է 1997 թվականի սեպտեմբերի 6-ին Ալբանիայի դեմ տնային խաղում[7]։ Ստացած վնասվածքի պատճառով երկար ժամանակ չմասնակցելով խաղերին՝ Վարդանյանը 2005 թվականի օգոստոսի 29-ին Հոլանդիայի և Չեխիայի դեմ խաղերում կրկին հնարավորություն է ստանում հանդես գալ հավաքականի կազմում[8]։ Սակայն չի մասնակցել ո՛չ առաջին, ո՛չ երկրորդ խաղերին։ Նա ընդգրկվում է 2006 թվականի աշխարհի առաջնության նախընտրական փուլի հաջոր՝ Անդորրայի հավաքականի դեմի խաղի մասնակիցների ցանկում, սակայն հայտարարում է, որ այլևս չի ցանկանում հանդես գալ հավաքականի կազմում[9]։ Վարդանյանը հավաքականի կազմում վերջին անգամ խաղացել է 2004 թվականի նոյեմբերի 17-ին՝ Ռումինիայի դեմ խաղում[10]։
2007 թվականի ապրիլին Հարություն Վարդանյանը հայտնվել է Շվեյցարական ոստիկանության ուշադրության կենտրոնում։ Բիլ Բեննի տնօրենը, որի կազմում նա այդ ժամանակ հանդես էր գալիս, Ժան Մարկ Հոֆշտերրտը մտահոգվեց այդ խնդրով[11]։ Արդյունքում պարզվեց, որ Վարդանյանը ձերբակալվել է 4 մարդու պատսպարեկու համար։ Երեքին չեն ունեցել իրավունք Շվեյցարիայի տարածքում շրջելու իրավունք։
«Շիրակ»
- ակումբային:
- Հայաստանի չեմպիոն։ 1992, 1994, 1995
- Արծաթե մեդալակիր Հայաստանի առաջնությունում։ 1993, 1995/96, 1997
- Եզրափակչի մասնակիցՀայաստանի գավաթ։ 1993, 1994
- Հայաստանի Սուպերգավաթի հաղթող։ 1996
- անձնական:
- Հայաստանի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ։ 1997
«Սերվետտ»
- Բրոնզե մեդալակիր Շվեյցարիայի առաջնությում։ 2003/04